Nu al die Spanjaarden met hun vlaggen staan te zwaaien voor de eenheid van hun neo-franquistisch regime onder voogdij van de Europese Centrale Bank, moesten we uiteraard ons zondagsmenu aanpassen. Een paella met kip, op basis van een restje rode, volkorenrijst uit de Camargue en mange-touts (tirabec) om Macron, Rajoy en Junckers te doen watertanden. En ja, zelfs Vlaamsche worteltjes in julienne gesneden mochten erbij, broederlijk verenigd met de oer-Spaanse chorizo.
Ik heb daarbij onze beste Catalaan uit de kelder geofferd: een Priorat van het merk Onix vi negre, uit 1998, geboortejaar van ons dochtertje, 13,5%, uit Gratallops, van mijn geliefkoosde druif die ook in Liguria de beste wijnen levert: de garnatxa negra. Hij zindert nog na bij het schrijven van deze post… Salut!
Blog about gardenphilosophy,
Patrick Ghyselen's Blog 