Paprika

We hebben ons – mijn vrouw en ik – aan aquarellen gewaagd. Het was eeuwen geleden dat ik nog eens een penseel in mijn hand heb gehad, ergens van toen de kinderen nog klein waren en we op vakantie in Frankrijk, insekten en huisjes tekenden of zelf gevangen rivierkreeftjes. De West-Vlaamse volkshogeschool – tegenwoordig heet het anders ,,Vorming Plus” of zo – bood een snelle kennismaking aan in één dag, om te leren aquarelleren. Thema ,,bloemen”. Omdat er alleen maar tulpen waren die nog in de knop stonden, schakelde ik over op deze paprika. Ik zal het maar meteen bekennen: het is mijn laatste en meest geslaagde van de vier. De sanseveria en de tulpen waren zeer moeilijk.

Wat heb ik ervan onthouden? Van binnen naar buiten werken; het water zijn werk laten doen; je kunt ook verf wegnemen; van lichtheid naar zwaarte; je blad vooraf nat maken; aura’s rond je geschilderd object vermijden, je penseel aanvoelen, opletten met aflijnen… Je hebt niet veel nodig en het is o zo ontspannend. Het papier kost wel relatief veel geld, maar je kunt op kleine velletjes werken. Ik wil zo snel mogelijk overschakelen op Italiaanse landschappen.