Vragen over Giel bij de Bombay curry.

De geuren van verse gember, geplette komijn, groene piment, look, ui, kurkuma en koriander vullen het huis. De mooi uitgebeende lamsnavarin gaat er doorheen. Mijn gedachten dwalen bij dit Indisch gerechtje onvermijdelijk af naar de vijftienjarige boeddhistische monnik in spe, Giel, over wie ik ongetwijfeld vragen krijg van mijn leerlingen morgen maandag. Zou hij zoiets lekkers te eten krijgen in zijn klooster op meer dan tweeduizend meter hoogte, ergens op de grens van India met Tibet?

Van onder naar boven: de geroosterde cashewnoten, de ui waarin straks de rijst komt; de gestoomde broccoli en de pruttelende curry.

Heel de zaak hield mijn sociale wetenschappers in spe –nauwelijks een paar jaar ouder dan Giel – vorige week al geen klein beetje bezig: waarom mag hij nu toch niet vertrekken? De jeugdrechter had toch zijn fiat gegeven? Ik heb er als leerkracht een mooie kluif aan, net zoals de samen met de rijst, cashewnoten en broccoli pruttelende Bombay curry waarin ik nu en dan roer. Het wordt een smakelijk stoofpotje van: het recht op vrijheid van godsdienst, het boeddhisme als officieel erkende religie in België, kinderrechten, een problematische opvoedingssituatie, een sociaal onderzoek, jeugdrechtbank, Hof van Beroep. Het boeddhisme zelf, daar weet ik zo goed als niets over; eigenlijk is het zelfs geen godsdienst, maar een levenswijze waarbij je op zoek gaat naar verlichting: niets, immaterieel en totaal leeg worden als opperste act van zelfrealisatie. Ik probeer de waarden in kaart te brengen, de fundamenten onder deze boeddhistische cultuur, het binnenste van het cultureel ui-model van Hofstede: de kern die je overhoudt, nadat je eerst alle buitenste uiringen eraf gepeld hebt. Eerst de Bombay curry, de meest zichtbare en kenbare buitenring van een cultuur: gastronomie, de meest materiële kant van een cultuur. ,,Normen en waarden in wisselend cultureel perspectief,’’ daarmee zijn we bezig in de klas en daar komt als dankbaar onderwerp die blootvoetse Giel doorheen gewandeld, op zon- of is het zendagmiddag, hoog boven mijn hete kookplaat waarop de curry pruttelt, de rijst zacht wordt, de cashewnoten geroosterd.
Later op de avond, is er nog als bij wonder toeval, op televisie de boeddhistisch geïnspireerde danser, Liam… also watch that guy!