Eerst gooien we ze collectief uit het zwembad, om ze ’s avonds vanuit onze luie stoel opnieuw op te leuken op tv: onze oorlogsvluchtelingen. Ik weet niet meer wat er erger is. Klein Pierke dropt vanavond op ’t klein gebleven Vierke Margriet Hermans op het Griekse eiland Lesbos. Daar blijven dagelijks mensen toekomen op zoek naar een menswaardig onderkomen in de EU. ,,In da kamp op Lesbos eb ‘k twee leuke gèsten ontmoet,’’ tatert Margriet erop los, terwijl ze aan het aperitieven is bij Annemie Peeters van onze informatieve overheidsomroep.
Oorlogsvluchtelingen? Mogen ze niet meer in het zwembad, dan dienen ze gelukkig toch nog om er uitgerangeerde BV’s hun ,,uitgesproken mening” – ze is al eens uitgesproken, maar soit, nuance is niet meer van deze tijd – over te laten ventileren. Want dat is het doel van deze Australische format. Leedvermaak = vermaak met het leed van de ander, schreef Paul Depondt ooit over televisie en Martin Heylen met zijn klein pierke – de micro – hengelend naar een zweem van emotie bij de vreemdelingenhaters/BV’s: dat is de inzet.
Blog about gardenphilosophy,
Patrick Ghyselen's Blog 