Zomersnoei

In een ultieme poging om nog wat rendement te halen uit de mini-wijngaard van onze buurman bleek een zware zomersnoei hard nodig. Het was van december geleden dat er nog wat gebeurd was aan de druivelaars en heel wat opbindstokken hadden het begeven onder het gewicht van veel te lange ranken die zich dan nog eens lustig verder ontwikkelden in de omliggende fruitbomen. Tot zes meter ver soms. Al die energie ging uiteraard niet naar de druiventrossen die bijna tegen de grond hingen. Maar misschien viel er nog iets te redden.

Mijn levenspartner werd op het aanpalende terras ook nog eens geconfronteerd met een ongewenste bezoeker in de vorm van een slang (ringslang?) die blijkbaar de gewoonte had ontwikkeld om tijdens onze langdurige afwezigheid ons westerterras te gebruiken in de avondzon. Nog een reden te meer om eens flink te snoeien in de brousse. Alle niet renderende opschieters gingen eraf en straks wacht er nog een tweede ronde  tegen de steeds terugkerende, hogerop gelegen vitalba, waaronder de slangen wellicht schuilen.

Tijdens mijn snoei- en opbindbeurt trof ik een prachtige rups aan op een druivenblad. Geen idee van welke vlinder.