De met veel poeha aangekondigde ,,nieuwe zalm’’ kwam ook vandaag zoals de jongste maanden, te laat in mijn brievenbus. Dat wil zeggen: voor een gewone werkmens die om 6.45u de trein neemt richting werk en de krant thuis wil laten voor zijn gezinsgenoten. Om 6.00 uur ontbijten zonder gazet met enkel een slaperig neuzelende Radio 1 op de achtergrond, ik geraak er maar niet aan gewoon, heb mezelf zelfs zo’n ipad-dinges aangeschaft, maar dat leest niet zo goed. Vanmorgen liep ik heel toevallig – uitgerekend op de dag van het verschijnen van de nieuwe zalm, waarnaar ik dus tevergeefs benieuwd had uitgekeken – die andere werkmens van De Post – pardon Bpost – letterlijk tegen het lijf. Ik trok mijn voordeur open richting station en ik kreeg de zalm prompt in mijn pollen gestopt.
De hamvraag, waarop de abonnementendienst van de zalm nooit of te nimmer antwoord geeft, waarom ik de krant sinds enkele maanden chronisch te laat thuis toebedeeld krijg? Ik heb nog de tijd meegemaakt, dat ik ze na een nachtelijke thuiskomst als stadsbewoner al om 4.00u in de bus kreeg en kon lezen… Welnu, die hamvraag kon ik uitgerekend vanmorgen op de dag van de lancering van de nieuwe zalm, stellen aan De Post himself, sinds jaar en dag de laatste schakel in het productieproces van de krant. Overigens krijg ik als aanhanger van overheidsbedrijven, bij de abo-dienst van de zalm altijd hetzelfde laconieke antwoord: forget De Post en laat uw krant bedelen via een private krantendealer in uw buurt! Tot nu toe weigerde ik dit principieel.
Het antwoord van de Bpost-bedeler vanmorgen was iets complexer: de ,,chauffeurs’’ van de Post krijgen er sinds kort de kleine postpakketjes bij, die de arme, door georoute-systemen geplaagde postbodes (per fiets) niet meer kunnen verwerken. Daardoor worden chauffeurs verplicht om later te starten met hun ronde en komen de kranten dus ook later in de bus van de krantenlezer terecht. Daar waar mijn Post-bedeler vroeger om 4.30u kon beginnen en zonder zijn rustpauzes te nemen om 11.30u al gedaan had, werd hij nu verplicht om later te beginnen. Hij vindt dit zelf zeer erg en raadt mij aan om te reageren. Maar bij wie? Hallo, Johnny Thijs? Hoe komt het dat het tegenwoordig eenvoudiger geworden is om Roemeense postbedrijven over te nemen, dan een krant op tijd in de bus te krijgen? Johnny is gone.
Vanwaar komen al die pakketjes die de postbodes niet meer met hun fiets kunnen bedelen, waardoor ze ze moeten doorschuiven naar de chauffeurs? Meer en meer mensen kopen hun spullen via internet, zeker? M.a.w. internet doodt de krant op twee manieren: niet alleen via het aanbieden van gratis inhoud, waardoor de doorsneeburger denkt dat hij zich op geen krant meer hoeft te abonneren. Maar ook: pakjes ronddelen is voor BPost belangrijker geworden dan het bezorgen van kranten. De zalm, hoelang nog? Straks gaan we ze enkel nog missen om er onze patatten op te schillen.
’t Is 15.30uur en terug thuis om eindelijk de zalm te lezen. De zalm die mijn opinievorming al zolang beïnvloedt: hoe ziet ze d’r uit? Wat valt op? Kleinere, onooglijke kop (een beetje rood; voor zalm had ik het tenminste de eerste dag, iets rozer verwacht), maar vooral veel wit; veel te veel wit tussen die kolommen: het doet pijn aan mijn ogen, papier kost toch geld? En de spontane associatie van: minder inhoud, verschraling. Cult? Voor een boekje met mainstream-cultuur… (mainstream is dodelijk voor een zalm) en kassa, kassa: stadscopywriting à la hln. Na meer dan dertig jaar misschien toch eens tijd om te veranderen van gazet. Eigenlijk had ik het op voorhand kunnen weten: als je pipo’s aan het hoofd van een krant zet, zoals Paul Daenen en Liesbeth Imbo; Yves Desmet enkel nog gebruikt als schaamlapje…, eerst Dewulf en nu ook nog Camps vervangt door een spekpater als Torfs… ’t is iets teveel aan het worden. Het dna van DM? Een bastaardje van HLN, ja.
Blog about gardenphilosophy,
Patrick Ghyselen's Blog 